Time flies!
Blijf op de hoogte en volg Jolein
27 Oktober 2014 | Suriname, Paramaribo
Lieve volgers,
Het is alweer een tijd geleden dat ik mijn verhalen met jullie heb gedeeld. Inmiddels loop ik alweer 4 weken stage op de particuliere school het Kleurenorkest, wat betekent dat ik al op de helft van deze periode ben! Ik geniet echt op stage en heb het enorm naar mijn zin. Ondertussen heb ik wel wat veranderingen ontdekt vergeleken met mijn stages Nederland. We hebben bijvoorbeeld geen methode voor aardrijkskunde, wat betekent dat we zelf onze lessen moeten fabriceren. Ik heb voor mijn groep 5 ook geen werkboek voor natuur, dus moet ik ook hiervoor mijn eigen werkbladen maken. Kost veel tijd, maar het is heel leerzaam. Ik heb van begin af aan groep 5 alleen gedraaid en voel me dan ook een echte juf. De kinderen komen naar mij toe en zien mij ook als hun eigen juf.
Afgelopen vrijdag zijn we om 6.20 uur naar Moengo afgereisd, een plaatsje aan de andere kant van de Suriname rivier. We moesten hiervoor een hele hoge brug over, op zijn hoogst is die 75 meter, omdat er ook grote schepen onderdoor moeten. Eenmaal aan de overkant kwamen we in een totaal andere wereld. Overal groen om ons heen, we reden over een mooi nieuw aangelegde weg. +/- 100 km verder kwamen we dan eindelijk aan in Moengo, het was een lange rit, maar wel een mooie rit. We konden gelukkig meerijden met iemand er naartoe, dat scheelde ons een hoop taxi kosten. Onderweg kwamen we nog een enorm, maar dan ook echt een enorm groot spinnenweb tegen! Helaas kon ik hem niet op de foto zetten, maar ik wil eigenlijk niet weten hoe groot de spin is die dat heeft gemaakt! Omdat het zo mistig was konden we hem goed zien.
Op de school aangekomen stond onze docent van de pabo uit Leiden ons op te wachten. Ja ja via hem konden wij naar deze school komen. Onze docent is namelijk op bezoek in Suriname om een project met andere werelddocenten uit te voeren. We kregen van hem gelijk een rondleiding door de school. De school was een heel open gebouw en de klaslokalen waren ook open, we hoorden alle kinderen het ochtend lied zingen. De lokalen hadden kale betonnen vloeren en er hing weinig aan de muur. Het was zo kaal in de lokalen, omdat de leerkrachten zelf voor materialen en spullen moeten zorgen om aan de muur te hangen. Tijdens de rondleiding zagen we nog een lokaal die helemaal beklad was met roze verf, omdat de school zo open is zijn er 2 weken geleden ’s avonds kinderen/jongeren geweest die het lokaal helemaal hebben beklad, zonde. De kinderen hadden verder allemaal een mooi uniform aan en de leerkrachten (wij ook) moeten een broek/rok aan tot over de knie en een shirt met mouwen aan (voor ons was het bloed heet daar, aangezien er op onze school geen kleding voorschriften zijn en we dus gewoon een korte broek aan mogen).
Mijn pabo docent ging een lesje rekenen geven in groep 4, die wij mochten bijwonen. Hij vertelde van te voren dat de leerkrachten op die school gewend zijn om heel formeel les te geven, zij gebruiken dus geen motiverende openingen of spelletjes bij hun lessen. Hij liet nu aan de klas en aan de leerkracht zien hoe je op een speelse manier een rekenles kan introduceren. De leerlingen vonden het nog lastig om het gelijk op te pakken, maar ze werden wel enthousiast! Het viel mij bij groep 4 op dat de leerlingen nog met hun vingers rekenen, tellend rekenen, dit probeerde mijn docent op een andere manier op te lossen door het rekenenrek en de kralenketting te gebruiken.
Er werd op deze school gebruik gemaakt van een hele nieuwe methode die is aangepast op Suriname. Zo wordt er niet gerekend met euro’s, maar met de Surinaamse dollar (SRD).
Na de pauze namen we een kijkje bij groep 8, waar alle stoere jongens en meiden zaten. Ze vonden het maar wat interessant dat we er waren en één jongen durfde niet eens meer wat te zeggen en antwoord te geven aan zijn juf.
De klaslokalen op die school waren heel ruim en van de meeste klassen waren er 2. De school heeft namelijk 275 leerlingen, wat daarmee gelijk de grootste school in die omgeving is.
Wat mij opviel is dat je heel erg boven de leerlingen moet uit ‘schreeuwen’, omdat de lokalen zo open zijn hoor je je buurklassen ook. Het viel mij ook op dat de leerlingen allemaal netjes “ja juffrouw” tegen de juf zeiden.
Om 11.00uur werd er door de werelddocenten een talentenshow georganiseerd wat heel leuk was om te zien. De kinderen konden allemaal goed zingen en hun dans talenten laten zien! Daar is Nederland niks bij! Het was een leuke, leerzame dag en ik vond het leuk om eens een echte Surinaamse school te hebben gezien, met echt alleen maar zwarte kinderen!
Vorige week donderdag was het Divali, een Hindoestaans feest, ook wel het lichtjesfeest genoemd. Tijdens het feest worden dan ook door het huis en op de erven lichtjes aangestoken. Divali wordt symbolisch bedoeld als “de overwinning van het goede over het kwade, overwinning van het licht over de duisternis, overwinning van de gelukzaligheid over de onwetendheid”. ’s Avonds zijn Stephanie en ik met onze taxichauffeur rond gereden om de lichtjes bij de huizen te zien staan. Het was een heel mooi gezicht.
We fietsten net terug van stage naar huis en zagen ineens in de volgende straat allemaal vonken. We dachten eerst dat het nog vuurwerk was van afgelopen donderdag, maar het bleken de elektriciteitsdraden die in de lucht hangen te zijn! We zijn dus mooi even om gefietst, durfde er niet onderdoor te fietsen.
Aanstaande donderdag over 3 weken vertrekken Stephanie en ik uit ons huisje om vervolgens nog even een week te genieten in een guesthouse. Het huis heeft een privé zwembad en een airco, heerlijk! We verblijven hier dan nog een week en gaan dan alweer naar huis. De tijd vliegt!
Tot snel! Groetjes!
Het is alweer een tijd geleden dat ik mijn verhalen met jullie heb gedeeld. Inmiddels loop ik alweer 4 weken stage op de particuliere school het Kleurenorkest, wat betekent dat ik al op de helft van deze periode ben! Ik geniet echt op stage en heb het enorm naar mijn zin. Ondertussen heb ik wel wat veranderingen ontdekt vergeleken met mijn stages Nederland. We hebben bijvoorbeeld geen methode voor aardrijkskunde, wat betekent dat we zelf onze lessen moeten fabriceren. Ik heb voor mijn groep 5 ook geen werkboek voor natuur, dus moet ik ook hiervoor mijn eigen werkbladen maken. Kost veel tijd, maar het is heel leerzaam. Ik heb van begin af aan groep 5 alleen gedraaid en voel me dan ook een echte juf. De kinderen komen naar mij toe en zien mij ook als hun eigen juf.
Afgelopen vrijdag zijn we om 6.20 uur naar Moengo afgereisd, een plaatsje aan de andere kant van de Suriname rivier. We moesten hiervoor een hele hoge brug over, op zijn hoogst is die 75 meter, omdat er ook grote schepen onderdoor moeten. Eenmaal aan de overkant kwamen we in een totaal andere wereld. Overal groen om ons heen, we reden over een mooi nieuw aangelegde weg. +/- 100 km verder kwamen we dan eindelijk aan in Moengo, het was een lange rit, maar wel een mooie rit. We konden gelukkig meerijden met iemand er naartoe, dat scheelde ons een hoop taxi kosten. Onderweg kwamen we nog een enorm, maar dan ook echt een enorm groot spinnenweb tegen! Helaas kon ik hem niet op de foto zetten, maar ik wil eigenlijk niet weten hoe groot de spin is die dat heeft gemaakt! Omdat het zo mistig was konden we hem goed zien.
Op de school aangekomen stond onze docent van de pabo uit Leiden ons op te wachten. Ja ja via hem konden wij naar deze school komen. Onze docent is namelijk op bezoek in Suriname om een project met andere werelddocenten uit te voeren. We kregen van hem gelijk een rondleiding door de school. De school was een heel open gebouw en de klaslokalen waren ook open, we hoorden alle kinderen het ochtend lied zingen. De lokalen hadden kale betonnen vloeren en er hing weinig aan de muur. Het was zo kaal in de lokalen, omdat de leerkrachten zelf voor materialen en spullen moeten zorgen om aan de muur te hangen. Tijdens de rondleiding zagen we nog een lokaal die helemaal beklad was met roze verf, omdat de school zo open is zijn er 2 weken geleden ’s avonds kinderen/jongeren geweest die het lokaal helemaal hebben beklad, zonde. De kinderen hadden verder allemaal een mooi uniform aan en de leerkrachten (wij ook) moeten een broek/rok aan tot over de knie en een shirt met mouwen aan (voor ons was het bloed heet daar, aangezien er op onze school geen kleding voorschriften zijn en we dus gewoon een korte broek aan mogen).
Mijn pabo docent ging een lesje rekenen geven in groep 4, die wij mochten bijwonen. Hij vertelde van te voren dat de leerkrachten op die school gewend zijn om heel formeel les te geven, zij gebruiken dus geen motiverende openingen of spelletjes bij hun lessen. Hij liet nu aan de klas en aan de leerkracht zien hoe je op een speelse manier een rekenles kan introduceren. De leerlingen vonden het nog lastig om het gelijk op te pakken, maar ze werden wel enthousiast! Het viel mij bij groep 4 op dat de leerlingen nog met hun vingers rekenen, tellend rekenen, dit probeerde mijn docent op een andere manier op te lossen door het rekenenrek en de kralenketting te gebruiken.
Er werd op deze school gebruik gemaakt van een hele nieuwe methode die is aangepast op Suriname. Zo wordt er niet gerekend met euro’s, maar met de Surinaamse dollar (SRD).
Na de pauze namen we een kijkje bij groep 8, waar alle stoere jongens en meiden zaten. Ze vonden het maar wat interessant dat we er waren en één jongen durfde niet eens meer wat te zeggen en antwoord te geven aan zijn juf.
De klaslokalen op die school waren heel ruim en van de meeste klassen waren er 2. De school heeft namelijk 275 leerlingen, wat daarmee gelijk de grootste school in die omgeving is.
Wat mij opviel is dat je heel erg boven de leerlingen moet uit ‘schreeuwen’, omdat de lokalen zo open zijn hoor je je buurklassen ook. Het viel mij ook op dat de leerlingen allemaal netjes “ja juffrouw” tegen de juf zeiden.
Om 11.00uur werd er door de werelddocenten een talentenshow georganiseerd wat heel leuk was om te zien. De kinderen konden allemaal goed zingen en hun dans talenten laten zien! Daar is Nederland niks bij! Het was een leuke, leerzame dag en ik vond het leuk om eens een echte Surinaamse school te hebben gezien, met echt alleen maar zwarte kinderen!
Vorige week donderdag was het Divali, een Hindoestaans feest, ook wel het lichtjesfeest genoemd. Tijdens het feest worden dan ook door het huis en op de erven lichtjes aangestoken. Divali wordt symbolisch bedoeld als “de overwinning van het goede over het kwade, overwinning van het licht over de duisternis, overwinning van de gelukzaligheid over de onwetendheid”. ’s Avonds zijn Stephanie en ik met onze taxichauffeur rond gereden om de lichtjes bij de huizen te zien staan. Het was een heel mooi gezicht.
We fietsten net terug van stage naar huis en zagen ineens in de volgende straat allemaal vonken. We dachten eerst dat het nog vuurwerk was van afgelopen donderdag, maar het bleken de elektriciteitsdraden die in de lucht hangen te zijn! We zijn dus mooi even om gefietst, durfde er niet onderdoor te fietsen.
Aanstaande donderdag over 3 weken vertrekken Stephanie en ik uit ons huisje om vervolgens nog even een week te genieten in een guesthouse. Het huis heeft een privé zwembad en een airco, heerlijk! We verblijven hier dan nog een week en gaan dan alweer naar huis. De tijd vliegt!
Tot snel! Groetjes!
-
27 Oktober 2014 - 21:06
Nancy En Pieter :
wow! Wat onwijs gaaf dit!!
En dat stukje over een mega spinnenweb! Hihi -
27 Oktober 2014 - 23:14
Nienke:
Jeetje de tijd gaat inderdaad snel!!
Leuk om te horen dat het allemaal goed gaat daar. Veel plezier! -
28 Oktober 2014 - 08:26
Jos:
Hoi Jolein , heel leuk weer om je verhaal te lezen, te gek alles, -
28 Oktober 2014 - 13:47
Jule:
Hi juf Jo! Fijn dat alles goed gaat daar in het verre Suri. Blijf het heel leuk vinden dat je Divali hebt meegemaakt, volgend jaar gaan we het samen hier in Leiden vieren :) Heel veel plezier nog de laatste maand en geniet vooral van je (verdiende) chill weekje!
-
28 Oktober 2014 - 14:40
Greet:
lekker bezig juffertje,nog een paar weken dan zit het er alweer op en gaan jullie sowieso nog een weekje heerlijk genieten bij Harry en Ineke en hun heerlijke zwembad én airco!!!!!!
Veel plezier!
Greetzzzzzzzz -
28 Oktober 2014 - 17:33
Jeroen Van Driel:
Mooi dat je het zo naar je zin hebt. De tijd vliegt inderdaad. Ik ben benieuwd naar je danskunsten als je terug bent en naar je zangtalent. Nog veel plezier.
Groetjes. -
02 November 2014 - 15:19
Zussie:
Aaaah leuke foto's, Jo! Vooral waar jij met de kindjes op staat :)
We skypen, schat! xxx Lau -
07 November 2014 - 21:50
Bart:
Hoi lieve Jolein, hier is dan eindelijk een reactie van mij! In de eerste plaats onze hartelijke groeten uit het inmiddels herfstachtige Nederland. Ik had al van je ouders begrepen dat je het goed maakt daar in het verre Suriname. Leuk om je verslagen te lezen.
Geniet nog van de komende weken en alvast een hele goede terugreis! Loes en Bart -
10 November 2014 - 20:36
Agnes:
Hoi Jolein, wat een fantastische reis ben je aan het maken en wat leer je er veel. Het zal straks wel weer even wennen zijn in Nederland. Geniet er dus nog maar lekker van. Je krijgt ook nog de groetjes van Thijs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
